ต้นฉบับปี 1973 เป็นคำทำนายที่น่ากลัวเกี่ยวกับความน่ากลัวที่ปัญญาประดิษฐ์จะนำมาซึ่งความไม่แน่นอน

 

 

ยินดีต้อนรับสู่ Westworld! เป็นเมืองทั้งเมืองจากฝั่งตะวันตกของอเมริกาในศตวรรษที่ 19 ซึ่งสร้างขึ้นใหม่อย่างไร้ที่ติเพื่อความบันเทิงของคุณ และเต็มไปด้วยหุ่นยนต์ที่เหมือนจริงเกินจริง ประสบการณ์แห่งความสนุกที่ดิสนีย์แลนด์ที่ชวนดื่มด่ำควรปิดประตูหูหนูด้วยความละอายใจ

 

 

American Graffiti at 50: ตลกแฮงเอาท์คลาสสิกพร้อมความเศร้าโศกที่น่าประหลาดใจ

อ่านเพิ่มเติม

มีบาร์และซ่องโสเภณี และธนาคารที่เหมาะสำหรับการปล้นที่กล้าหาญ นอกจากนี้ยังมีเซ็กส์ – เซ็กส์ที่ดุร้าย ไร้อารมณ์ เปรี้ยวจี๊ด – ตามความต้องการและเป็นไปตามข้อกำหนดเฉพาะของคนท้องถิ่นที่ยินยอม ในความเป็นจริงแล้วคนในท้องถิ่นยินยอมที่จะให้คุณยิงพวกเขาด้วย ครั้งแล้วครั้งเล่าในขณะที่พวกเขาหลั่งเลือดเหมือนมีชีวิตและดูเหมือนจะเจ็บปวดอย่างแท้จริง

 

อาหารเช้าคือหกโมงครึ่ง และอาหารเย็นคือเจ็ดโมงครึ่ง คุณจะต้องหาอาหารกลางวัน แต่มีสถานที่ที่เหมาะสมมากมายทั่วเมือง สนุก!

 

ยกเว้น Westworld อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะสนุก ทันทีที่มีคนพูดว่า “ที่นี่ไม่มีทางได้รับบาดเจ็บ!” เรารู้ว่าสิ่งต่าง ๆ จะยุ่งเหยิง

 

หลังจากซีเควนซ์ก่อนเครดิตโฆษณาสวนสาธารณะ – การเยี่ยมชม Westworld ได้รับการอธิบายโดยแขกคนหนึ่งว่าเป็น “สิ่งที่จริงที่สุดที่ฉันเคยทำ” – เราติดตามวันหยุดของเพื่อนที่ดีที่สุดสองคน James Brolin เป็นคนเย็นชาและพูดน้อยเหมือนกับ John ซึ่งเคยมาที่ Westworld มาก่อน ริชาร์ด เบนจามินรับบทเป็นปีเตอร์คนแรกที่ประหม่า ผู้ซึ่งประทับใจหุ่นยนต์ที่เหมือนจริง แต่ไม่รู้สึกประทับใจกับความสกปรกและความเข้มงวดของชีวิตในเมืองชายแดน $ 1,000 ต่อวันสำหรับเตียงแข็งและเหล้าที่ดื่มแทบไม่ได้ (เข้าใจได้) ดูเหมือนจะเป็นข้อตกลงที่ไม่ดี

 

หลังจากที่ปีเตอร์ถูกข่มขู่โดยคู่อริในท้องถิ่นเท่านั้น เขาจึงเริ่มได้เงินที่คุ้มค่า ด้วยการสนับสนุนของจอห์น ปีเตอร์จึงยิงผู้รุกรานของเขา และชายคนนั้นก็ไถลไปกองกับพื้นพร้อมกับขี้เลื่อย เลือดไหลออกมาจากร่างกายที่มีรอยเจาะของเขา ฮีโร่ของเราตกใจ – แต่เขาก็ตื่นเต้นเช่นกัน

 

 

โชคไม่ดีสำหรับปีเตอร์ คนในท้องถิ่นที่เขาเพิ่งโจมตีคือ “เดอะกันสลิงเกอร์” คาวบอยที่แปลกประหลาดและทำลายไม่ได้ซึ่งออกแบบมาเพื่อยั่วยุแขกให้เกิดการดวลปืน หุ่นล่ำบึ้กนี้แสดงโดยยูล บรินเนอร์ และเป็นบทบาทที่นักแสดงมีความเกี่ยวข้องมากเกินไป นอกเหนือจากช่วงปลายช่วงหนึ่ง – ซึ่งหลังจากนั้น – นี่คือความชั่วร้ายที่ทำเป็นประจำจาก Brynner ซึ่งน่ากลัวพอๆ กับตัวเขา เขาฟื้นคืนชีพตัวละครของเขาบางส่วนจาก The Magnificent Seven และบางส่วนเป็นการบอกล่วงหน้าถึง Terminator ของ Arnold Schwarzenegger แต่อาร์นี่เป็นคนเจ้าเล่ห์และเหน็บแนม Gunslinger ไม่เคยได้รับหนึ่งซับที่ดี

 

เมื่อหุ่นยนต์เริ่มมีความรู้สึกดีขึ้นและความสามารถทางอารมณ์ที่ลึกขึ้น Gunslinger ก็หมกมุ่นอยู่กับความอัปยศอดสูในมือของ Peter และออกตามล่า ภาพยนตร์สร้างฉากแอ็กชันสุดท้าย: การไล่ล่าของแมวและหนูที่ยิ่งใหญ่รอบสวนสนุกที่ถูกทำลาย และเข้าไปในห้องแล็บและห้องควบคุมที่อยู่ใต้พื้นผิวของมัน

 

แต่การเข้าสู่โหมดแอ็คชั่นระทึกขวัญไม่ได้หมายความว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจให้พูดถึง ข้อเท็จจริงที่ว่ามันไม่สนใจบทสนทนาทางปรัชญาที่ยืดยาว ซึ่งชอบที่กำหนดซีรีส์ทางทีวี Westworld ล่าสุดและบางครั้งก็ทำให้ผู้ชมเบื่อ

 

Westworld เขียนบทและกำกับโดย Michael Crichton โดยพื้นฐานแล้วเกี่ยวกับการคุกคามของปัญญาประดิษฐ์ และภาพยนตร์เรื่องนี้สันนิษฐานว่าการพัฒนาของ AI จะส่งผลให้หุ่นยนต์บ้าๆ บอๆ หาทางฆ่าคนในที่สุด นี่เป็นบทสรุปแบบเดียวกับที่หนังเรื่องอื่นๆ หลายๆ เรื่อง – the Terminators, 2001: A Space Odyssey, M3gan – และมันไม่ได้รู้สึกสดใหม่เป็นพิเศษ

 

สิ่งที่น่าสนใจกว่านั้นคือแนวคิดของ Westworld เกี่ยวกับสิ่งที่จะขับเคลื่อนการพัฒนาของ AI มันเป็นคำทำนายที่น่ากลัวโดยมีตรรกะเย็นชาอยู่เบื้องหลัง หุ่นยนต์ของ Westworld นั้นเหมือนจริงมากเพราะมนุษย์ต้องการใช้แรงกระตุ้นที่มืดมนที่สุดของตนกับมนุษย์คนอื่น ๆ ไม่ว่าพวกเขาจะระงับความปรารถนาที่แฝงเร้นเหล่านี้มากเพียงใด สังคมเข้าใจดีว่าการปล่อยตัวตามพฤติกรรมเหล่านี้จะเป็นอันตรายต่อสันติภาพและความเจริญรุ่งเรืองส่วนรวมอย่างไร จึงออกกฎหมายห้ามพฤติกรรมเหล่านี้ แต่ Westworld ให้ที่ว่างแก่พวกเขา อนุญาตให้ผู้เยี่ยมชมนอนกับใครก็ได้ที่พวกเขาเลือก เนื่องจากไม่สามารถต่อต้านความก้าวหน้าทางเพศได้ และอนุญาตให้พวกเขาฆ่าใครก็ตามที่ขวางทางอัตตาของพวกเขา

 

 

Richard Benjamin และ James Brolin ใน Westworld รูปถ่าย: ภาพที่ 12/Alamy

นี่เป็นหนึ่งในภาพลวงตาที่มืดมนที่สุดในภาพยนตร์แนวไซไฟ น่ากลัวกว่าการคุกคามของ Gunslinger เสียอีก และเป็นวิสัยทัศน์ที่แตกต่างกันอย่างน่าตกใจของจุดประสงค์ของ AI จากสิ่งที่เราคุ้นเคยในชีวิตร่วมสมัย

 

 

ดังที่เราทราบและใช้ AI ไม่ตอบสนองต่อแรงกระตุ้นที่มืดมนที่สุดและถอยกลับที่สุดของเรา แต่มันเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมทั่วไปของเรา มันดูดซับรูปแบบการแสดงออกและอารมณ์ที่ยอมรับได้ทั่วไปของเราและเลียนแบบสิ่งนี้ “AI เชิงกำเนิด” ที่สร้างสิ่งใหม่ๆ (เช่น ChatGPT เป็นต้น) ทำงานโดยการรวมตัวอย่างทั่วไปของ “สิ่งของ” ที่มนุษย์สร้างขึ้น จากนั้นนำมารวมกันและปรับรูปร่างใหม่ให้เป็น “สิ่งของ” มากขึ้น ซึ่งเป็นของใหม่ทางเทคนิค แต่โดยทั่วไปแล้วไร้วิญญาณ

 

ความแตกต่างของศิลปะ AI นี้กับการสร้างสรรค์ดั้งเดิมของ Westworld ซึ่งมีความรุนแรง เร่าร้อน ตีโพยตีพาย และครอบงำจิตใจ – ไม่มีอะไรจะเด่นชัดกว่านี้อีกแล้ว มีบางอย่างที่มืดมนที่เติมพลังให้กับความเยือกเย็นของ Westworld มันมีกรวดที่ไม่อร่อยที่เราต้องการจากงานศิลปะและไม่ได้รับจาก AI เนื่องจากมันลอยความคิดเกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์ที่เราไม่ต้องการเผชิญหน้า