ผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิตในประชากรทั่วไปของอิตาลีเปลี่ยนไปอย่างไรในช่วง 14 เดือนหลังการระบาดใหญ่ของโควิด-19ในการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ตีพิมพ์ในวารสารโรคอารมณ์แปรปรวนทีมนักวิจัยจากอิตาลีได้ตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงของผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิต เช่น ความวิตกกังวล ภาวะซึมเศร้า และปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความเครียดในประชากรทั่วไป 14 เดือนหลังจากเริ่มมีอาการของไวรัสโคโรนา 2019 (การระบาดใหญ่ของโควิด 19. บาคาร่า

นักวิจัยระบุแอนติบอดีของ pan-sarbecovirus ที่มีศักยภาพจากไพรเมตที่ไม่ใช่มนุษย์ซึ่งได้รับวัคซีน SARS-CoV-2 หน่วยย่อยเสริม AS03สถิติที่น่าสลดใจจากการอัพเดทโรคหัวใจและหลอดเลือดของ AHA ในปี 2023

นอกเหนือจากจำนวนผู้เสียชีวิตที่ไม่เคยมีมาก่อนและภาระด้านการรักษาพยาบาลจำนวนมหาศาลที่เกิดจากการระบาดใหญ่ของโควิด-19 แล้ว ผลกระทบที่ร้ายแรงอีกอย่างหนึ่งของการระบาดของโรคทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง โคโรนาไวรัส 2 (SARS-CoV-2) ยังส่งผลต่อสุขภาพจิตของผู้คนทั่วโลก แม้ว่าความกลัว COVID-19 และความวิตกกังวลเกี่ยวกับการติดเชื้อไวรัสทำให้เกิดความบอบช้ำทางจิตใจอย่างมาก แต่มาตรการบรรเทาโรค เช่น การเว้นระยะห่างทางสังคมและการล็อกดาวน์ การสูญเสียรายได้และการจ้างงาน และการหยุดชะงักของการศึกษายังส่งผลเสียต่อสุขภาพจิตของบุคคลด้วยอิตาลีเป็นหนึ่งในประเทศที่มีจำนวนผู้ติดเชื้อ COVID-19 และผู้เสียชีวิตที่เกี่ยวข้องมากที่สุด ก่อนหน้านี้ ผู้เขียนรายงานผลการศึกษาเกี่ยวกับผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิตของประชากรอิตาลีทั่วไปตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงเมษายน 2020 เมื่อเกิดการปิดเมืองครั้งแรกในประเทศ

อัตราการรายงานอาการของปัญหาสุขภาพจิตด้วยตนเอง เช่น ภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวล อยู่ที่ 28% จากประชากรกว่า 18,000 คน โดยกลุ่มประชากร เช่น ผู้หญิง คนหนุ่มสาว คนที่มีการศึกษาต่ำกว่า คนทำงานบ้าน และผู้ว่างงานประสบปัญหาสุขภาพจิตแย่ลง . พวกเขายังตรวจสอบบทบาทของความยืดหยุ่นและอายุในการตอบสนองต่อความเครียดที่เกี่ยวข้องกับ COVID-19 ที่นี่ นักวิจัยตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงของระดับสุขภาพจิต 14 เดือนหลังจากเริ่มระบาดของโควิด-19

ในการศึกษาครั้งนี้ นักวิจัยได้ทำการวิเคราะห์ตามกลุ่มตามยาวเพื่อตรวจสอบวิถีของความวิตกกังวล ภาวะซึมเศร้า และโรคเครียดหลังเหตุการณ์สะเทือนขวัญ (PTSD) ในช่วง 14 เดือนโดยคำนึงถึงปัจจัยทำนายทางจิตวิทยา บริบท และสังคมวิทยา การศึกษาบนเว็บนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการที่จัดตั้งขึ้นเพื่อติดตามผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิตของบุคลากรทางการแพทย์และประชากรทั่วไปของอิตาลีในระยะยาว การประเมินในปี 2020 ถือเป็นข้อมูลพื้นฐาน และการประเมินติดตามผลดำเนินการระหว่างเดือนเมษายนถึงพฤษภาคม 2021 บุคคลทุกคนที่อายุเกิน 18 ปีอาศัยอยู่ในอิตาลีมีสิทธิ์ได้รับการศึกษา

ผลลัพธ์ถูกวัดโดยใช้หน้าจอ psychotrauma ทั่วโลก ซึ่งให้คำตอบใช่หรือไม่ใช่สำหรับอาการ 17 อาการ รวมถึง PTSD, ซึมเศร้า, แยกตัวออกจากกัน, ปัญหาการนอนหลับ, การใช้สารเสพติด, การทำร้ายตัวเอง และปัญหาทางอารมณ์ สังคม หรือจิตใจอื่นๆ แบบคัดกรองการบาดเจ็บทางจิตทั่วโลกยังครอบคลุมถึงการป้องกันและปัจจัยเสี่ยง เช่น ประวัติการเจ็บป่วยทางจิต การบาดเจ็บในวัยเด็ก ความยืดหยุ่นทางจิตใจ การสนับสนุนทางสังคม และเหตุการณ์ตึงเครียดอื่นๆ

นอกจากนี้ยังใช้แบบสอบถามสุขภาพของผู้ป่วย 9 รายการและแบบสอบถามโรควิตกกังวลทั่วไป 7 รายการเพื่อประเมินอาการซึมเศร้าและวิตกกังวลตามลำดับ ตัวทำนายทางประชากรศาสตร์ที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ อายุ เพศ ประเภทงาน การศึกษา พื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่อาศัยอยู่ สัญชาติ ประวัติการติดเชื้อ SARS-CoV-2 รูปแบบการทำงาน (ทำงานจากที่บ้านหรือที่ทำงาน) และความถี่ที่บุคคลนั้น ได้สังสรรค์ในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ผลลัพธ์รายงานว่าจาก 25.09% (5501) บุคคลที่ตอบสนองระหว่างการติดตามผลการประเมิน 52.03% (2691) มีความสามารถในการฟื้นตัวต่อผลสุขภาพจิต 20.49% (1,061) รายงานว่ามีความทุกข์ทั่วไปที่ทุเลาลง 20.71% (1071) มีความทุกข์ทั่วไปอย่างต่อเนื่อง และ 6.77% (350) รายงานว่ามีความทุกข์จากเหตุการณ์ทั่วไปผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่าในช่วง 14 เดือนระหว่างการประเมินพื้นฐานและการติดตามผล อิตาลีประสบกับโควิด-19 ระลอกที่สองระหว่างเดือนตุลาคมถึงพฤศจิกายน 2020 ซึ่งอาจส่งผลต่อสัดส่วนของผู้ที่รายงานอาการทุกข์ใจทั่วไปอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ การมีประวัติความเจ็บป่วยทางจิตมีความสัมพันธ์กับความทุกข์ที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและความทุกข์จากเหตุการณ์ทั่วไป ซึ่งบ่งชี้ว่าการระบาดใหญ่ของโควิด-19 ก่อให้เกิดความเสี่ยงเพิ่มขึ้นต่อบุคคลที่มีความผิดปกติทางสุขภาพจิตที่มีอยู่เมื่อวิเคราะห์ตัวทำนายทางประชากร ซึ่งสอดคล้องกับผลการประเมินพื้นฐาน ผู้หญิงและบุคคลที่อายุน้อยกว่าแสดงโปรไฟล์ของความทุกข์ทั่วไปอย่างต่อเนื่อง ซึ่งบ่งชี้ว่ากลุ่มประชากรทั้งสองนี้มีความเสี่ยงเป็นพิเศษต่อความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับการแพร่ระบาดของโควิด-19 อย่างไรก็ตาม การประเมินติดตามผลยังแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่อายุน้อยกว่าและการหายของอาการทุกข์ใจ ซึ่งบ่งชี้ว่าปัจจัยไกล่เกลี่ยที่มีศักยภาพมีส่วนเกี่ยวข้องในการปรับปรุงสภาพสุขภาพจิตในช่วง 14 เดือน

นอกจากนี้ ตัวทำนายลักษณะทางสังคมและประชากร เช่น การประกอบอาชีพอิสระ มีระดับการศึกษาต่ำกว่า อาศัยอยู่ในอิตาลีตอนใต้และตอนกลาง และปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่ลดลงในช่วงที่มีการระบาดใหญ่ก็สัมพันธ์กับอาการทุกข์ใจทั่วไปที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องเช่นกัน น่าแปลกที่ประวัติการติดเชื้อ SARS-CoV-2 ไม่เกี่ยวข้องกับภาวะสุขภาพจิต

ข้อสรุปโดยรวมแล้ว ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าในช่วง 14 เดือนนับตั้งแต่เริ่มระบาดของโควิด-19 อัตราการเกิดภาวะสุขภาพจิต เช่น ภาวะซึมเศร้า ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความเครียด และความวิตกกังวลลดลงในหมู่ประชากรอิตาลี ซึ่งบ่งชี้ถึงระดับ ความยืดหยุ่น อย่างไรก็ตาม ยังคงต้องมีมาตรการแทรกแซงเพื่อช่วยเหลือกลุ่ม เช่น บุคคลที่มีประวัติความผิดปกติทางจิต, อายุน้อย, ผู้หญิง, ผู้ที่มีระดับการศึกษาต่ำกว่า หรือผู้ที่ประกอบอาชีพอิสระและยังคงประสบกับเหตุการณ์หรือระดับต่อเนื่อง ของความวิตกกังวล